سلام. خوشحالم كه بالاخره يكي پيدا شد و حرفي غير از تقدير و تشكر و التماس دعا زد! ان شاء الله زيارتتون قبول باشه و سفر به ديار عقيله‏ي بني هاشم سلام الله عليها قسمت همه‏ي آرزومندان بشه. من كار شما رو با كار اون دو تا جوون اصلاً مقايسه نمي‏كنم. كار شما، به قول خودتون، براي دلتون بوده؛ (حالا در اين دل كلي حرف هست). اما حركاتي مثل چيزي كه من ديدم، و كم هم نيست، به خيال عبادت و دارا بودن فضيلت انجام مي‏شه و ما رو از اصل، دور مي‏كنه. اگه كسي شما رو در اون حالت در حرم حضرت زينب (س) مي‏ديد، حد اكثر فكر مي‏كرد كه اومديد زير بارون دعا كنيد. ولي با ديدن چنين صحنه‏اي در حرم امام رضا عليه السلام، چه چيزي به ذهن آدم مي‏آد؟ از طرز جواب دادن اون بنده خدا فهميدم كه مسئله بالاتر از يك حركت «دلي» و احساسيه و طرف، فكر مي‏كنه با اين كار، به امام رضا (ع) نزديك تر مي‏شه. ضمن اين كه، هر كاري كه براي ما لذت داشت و از انجام اون كيف كرديم، لزوماً كار درستي نيست.