سلام آقاي عبدالله زاده،

من با خوندن گزارشي با عنوان روضه جدايي که در شماره 345 همشهري جوان چاپ شده بود با وبلاگتون آشنا شدم! با خوندن گزارش اشک ريختم و دلتنگ تر زيارت امام رضا (ع) شدم. همون موقع به همسرم گفتم بيا بريم مشهد! بنده خدا استقبال کرد ولي متاسفانه امکان سفر نداريم ما از تهران ميايم.

ازتون خواهش ميکنم حالا که شما کبوتر حرم امام رضا هستيد، (همچون دعايي که براي اون خانوم راننده کرديد) براي عاقبت به خيري ما هم دعا کنيد! و از آقامون بخواهيد که من و سيد حسين و سارا سادات رو به پابوسيش بپذيره!

يه دنيا ممنون از دل نوشته هاي نابتون!

براتون آرزوي سلامتي و موفقيت ميکنم...