از اون سر کشور التماس دعا داشت و ازم خواسته بود برم حرم و براش از امام رضا علیه‏السلام حاجت بخوام. توی راه، این شعر در ذهنم متولد شد:

این‏جا که سهم ما به حضورت رسیدن است
جایی دلی برای شما در تپیدن است

نامم کبوتر حرم، اما چه فایده؟
قلبی کبوتر است که اهل پریدن است

آقا! ببین که بر در این خانه قامتم
از بار التماس دعا در خمیدن است

اما حوشم که این همه دل‏های ناامید
این‏جا امیدشان به اجابت رسیدن است

این بار هم ز لطف نظر کن به نوکرت
از من دعا و از تو اجابت خریدن است

از ما بده سلام به فرزند غایبت
افسوس! سهم ما ز حضورش ندیدن است