روز شهادت و شب شام غریبان آقا امام رضا علیه‌السلام توفیق نوکری داشتم. توی لحظات زیبای خادمی و در حال گریه بر شهادت آقام، با خودم تصور کردم که این روز و شبها چقدر به خادم مخصوص آقا - که هر لحظه در کنارش بود و در خدمتش و حالا تنها شده - سخت می‌گذره. از دست دادن آقایی به مهربونی امام رضا(ع) چه درد بزرگیه. با خودم فکر کردم اگه بخوام درجهی خلوص نوکریم رو بفهمم، باید ببینم چقدر می‌تونم جداییش رو تحمل کنم.
برای خودم توفیق نوکری بهتر رو خواستم و برای شما، توفیق زیارت با معرفت.
موضوعات مرتبط:
برچسب‌ها: خاطرات خدمت
