توی برف مشهد، رانندگی دیدنی بود. اون‌هایی که تا قبل از برف، پا رو می‌ذاشتن روی گاز و حساب هیچی رو نمی‌گردن، اون‌قدر محتاط شده بودن که بیا و ببین!
قربون خدا برم! با برفش هم می‌خواد ما رو آدم کنه. می‌خواست بگه اگه من بخوام می‌نونم سرعتت رو بگیرم؛ حواست جمع باشه!
انگار برف باریده بود که خدا به‌مون بگه: «کجا با این عجله؟ پیاده شو با هم بریم!»
موضوعات مرتبط:
