دل برگ خزان و دیده ها ابر بهارآتش زده غم به خیمه ی صبر و قرار
یک مادر قد خمیده بر پا کرده ستدر هیئت درد، روضه ی قحطی یار
اینجا خانۀ خودتان است. کبوتر حرم