سوپآشام؛ این موجود عجیبوغریب برای به دست آوردن غذای خود باید با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم کند. بهجز زندگی روزمره، او پذیرفته که هفتهای چند ساعت را افتخاری بگذراند و در مقابل کار خود هیچگونه غذایی دریافت نکند، حتی در اوج تشنگی و گرسنگی. البته در گذشتهی نه چندان دور، او از غذایی دلچسب بهرهمند میشده که غالباً آن را هم به همنوعان خود میداده است. اما این روزها مجبور است پس از چهار ساعت کار مداوم، برای گلو تازه کردن در هنگام غروب، به آبوآتش بزند تا شاید اندکی سوپ برای آشامیدن! به دست بیاورد. (عکس 1).
عکس 1
محض ریا، گفتنی است که این موجود حتی ممکن است دم افطار و در حال سوپآشامی هم زائران را راهنمایی کند. (عکس 2).
عکس 2
گونهی مؤنث این موجود که دیگر با مشکلات بیشتری روبهروست. مثلاً باید دم افطار برای به دست آوردن جرعهای آب، به برادران همکار رو بزند.
خلاصه اینکه خارقالعاده! اعجابانگیز! موجودی جالبتوجه! قهرمانی به نام «وَ آتُوا وَ آتُوا»! برندهی سریع! او سعی دارد به همه کمک کند و همیشه لبخند به لب داشته باشد. (عکس 3).
عکس 3
کارشناسان بر این باورند که نسل این گونهی نادر به علت شکاف بیرویه (از نوع طبقاتی با سایر خادمان) بهسرعت رو به انقراض است.
زیستگاه این موجود در صحنهای حرم امام رضا علیهالسلام است.
پ.ن.
1. طاعات همهی روزهداران رضوی قبول. این مدت، خواب ماه رمضان - این عبادت محبوب - نذاشت بیام و بنویسم. انشاءالله جبران بشه.
2. بالاخره چهرهی خودم رو لو دادم! این هم کبوتر اسرارآمیز حرم! البته بهعلت ضیق وقت نرسیدم عکسها رو فتوشاپیزه کنم.
موضوعات مرتبط:
برچسبها: خاطرات خدمت