بعد از کشیک فوقالعادهی شب تحویل سال 1394 داشتم با چای خوشطعم حضرت خستگی درمیکردم که نوایی خراسانی نگاهم را متوجه تلویزیون آسایشگاه کرد. چشمم در قاب جعبهی جادو به صحنوسرای امام رضا علیهالسلام افتاد و عجیب اینکه دلم هوای حرم کرد.
گاهی حتی توی حرم امام رضا علیهالسلام، آدم دلش هوای حرم میکند.
موضوعات مرتبط:
برچسبها: خاطرات خدمت