چطور شیعه شدید؟
با مسلمانی که آشنا شده بودم، متعه (ازدواج موقت) و مدتی بعد ازدواج دائم کردیم. او شیعه است و من پس از چند ماه متوجه فرق بین شیعه و سنی شدم. دوباره شروع به تحقیق کردم و سراغ اینترنت رفتم. در میان سایت هایی که سر زدم، «دایرة المعارف شیعه» بسیار مفید بود. البته در تحقیق درباره ی تشیع احساس یأس و سرخوردگی زیاد به سراغم می آمد، چون مطلبی را می خواندم و فکر می کردم آن را فهمیده ام، اما ناگهان از اهل سنت چیزی می شنیدم که برایش جوابی نداشتم. با خودم می گفتم چطور ممکن است به حقیقت پنهان در لابه لای این همه احادیث متضاد دست پیدا کنم. در ضمن، نمی خواستم شیعه شدنم فقط به خاطر همسر متعه ام باشد، بلکه باید به حقیقت آن ایمان می آوردم. در نهایت به لطف خدا، دایرة المعارف شیعه قانعم کرد، البته کتاب های «تیجانی» هم نقش مؤثری داشت. بعد از شیعه شدنم، با گروه اینترنتی اهل البیتAhlul-Bayt Discussion Group آشنا شدم که در مسائل عقیدتی برایم راه گشا بوده است. در این گروه به افراد خوبی برخوردم که خیلی کمکم کرده اند و ان شاء الله جزای خیر نصیبشان شود.
تازه مسلمانان چه نقشی می توانند در از بین بردن سوء برداشت ها درباره ی اسلام ایفا کنند؟
فکر نمی کنم در این جهت با مسلمانان عادی تفاوت چندانی داشته باشند. مهم ترین چیزی که ما مسلمانان غربی باید انجام دهیم، التزام همه جانبه و صادقانه به دین و تعامل با غیر مسلمانان در پرتو احکام دین است. در این صورت آن ها ما را همسایه ی خود می دانند و در دیدگاه نادرست و رسانه ای شان نسبت به اسلام بازنگری خواهند کرد. اما کاری که به خصوص از دست تازه مسلمانان بر می آید این است که به مردم بفهمانند که اسلام برای همه ی مردم آمده و به زبان یا فرهنگی خاص تعلق ندارد.
به عنوان یک تازه مسلمان در زمینه ی تحقیقات اسلامی با چه مشکلاتی مواجه هستید؟ در زمینه ی عمل به احکام اسلام چطور؟
منابع اسلامی و شیعی به زبان انگلیسی چندان در دسترس ما نیست. البته هر روز بر تعداد این منابع افزوده می شود، ولی اغلب آن ها در سطح مقدماتی هستند و ترجمه ی بعضی از آن ها هم خوب نیست، بنا بر این پیدا کردن منابع عمیق و تخصصی تر به زبان انگلیسی مشکل بزرگی است. از طرفی یاد گرفتن زبان عربی برای استفاده از این منابع به زبان اصلی هم کارساده ای نیست. همچنین خود من به سبب دور بودن از مراکز اسلامی این منطقه از ارتباط مستقیم با مسلمانان و شرکت در محافل دینی محرومم. فکر می کنم اگر زمانی ان شاء الله بچه داشته باشم، حتماً باید به مناطق مسلمان نشین بروم تا فرزندانم در محیط اسلامی رشد کنند. درباره ی عمل به اسلام هم در حال حاضر مشکل خاصی ندارم، چون الان به وظایف و احکامم آشنا هستم و مدتی است که به آن ها عمل می کنم. ولی ارتباط با افراد آگاه تر و مقیدتر حتماً مفید خواهد بود، چون می توانم از علم و عمل آن ها بهره ببرم و همیشه آرزوی حضور در چنین محیطی را داشته ام.
در مدرسه چه درس می دهید؟ آیا با دانش آموزان از سابقه ی علمی مسلمانان هم حرف می زنید؟
کارم را با تدریس فیزیک آغاز کردم، ولی تا به حال بیشتر ریاضیات و آمار درس داده ام. درباره ی سئوال دوم هم باید بگویم نه، چون این بحث مربوط به درس ما نمی شود.
چون من در مدرسه ی دولتی درس می دهم، نمی توانم درباره ی مسائل دینی آزادانه حرف بزنم. سر کلاس، تمام حواسم به درس دادن است و اگر دانش آموزی درباره ی اسلام سئوالی بپرسد، باید مواظب باشم که کی و چطور جواب بدهم. خارج از محیط کار هم در جمع خانواده ی غیر مسلمان هستم که باز، نمی شود درباره ی اسلام صحبت کرد. بنا بر این برای ابراز ارادتم به تشیع، سراغ دوستان مسلمان اینترنتی ام می روم.
واکنش دانش آموزان به حجاب یا سایر نمادها و رفتارهای اسلامی شما چیست؟
من 9 سال است که در دبیرستان های دولتی درس می دهم و دانش آموزانم که بین 14 تا 18 سال دارند، غالباً غیر مسلمانند. دانش آموزان با دین و حجاب من مشکلی ندارند. آن ها من را همین جوری قبول کرده اند و راستش بسیاری از دانش آموزان، والدین و همکاران نظر مثبتی نسبت به پوشش اسلامی من دارند. فکر می کنم آن ها درک می کنند که من در کارم واردم و دینم به کیفیت تدریسم ضربه ای نمی زند. بعضی از والدین و کارکنان مدرسه هم از این که دانش آموزان معلم مسلمان متعهدی داشته باشند، احساس خوشحالی می کنند، چون آشنایی فرزندانشان را با فرهنگ های مختلف مفید می دانند.
در عین حال، به نظرم افراد خارجی تبار، به ویژه آن هایی که لهجه دارند، در آمریکا کمتر مورد پذیرش قرار می گیرند. با کمال تعجب، به نظر می رسد که حجاب، البته بعد از استخدام مانع بزرگی به حساب نمی آید. چند بار که برای مصاحبه استخدام رفتم، از حرکات آن ها پیدا بود که به خاطر حجابم تمایلی به استخدام من ندارند و در یک مورد مطمئن شدم که فقط حجاب مانع استخدامم شده است. ولی بعد از آن جای دیگری با شرایط بهتر مشغول به کار شدم و خبردار شدم که آن ها از تصمیم شان پشیمان شده اند و اگر دوباره درخواست کار می دادم، جور دیگری پاسخ می دادند.
ممکن است درباره مدارس دولتی آمریکا بیشتر توضیح دهید؟
ایالات متحده ی آمریکا برای همه ی بچه ها از حدود 5 سالگی به مدت 13 سال تحصیل رایگان فراهم می کند. هزینه ی مدارس از طریق مالیات های مردمی و بودجه های دولتی تأمین می شود. تقریباً تمام کودکان آمریکا، از نژادها و طبقات مختلف از جمله فقیر، غنی، سالم و معلول به مدارس دولتی می روند. مدارس دولتی از همه نظر مختلط هستند. معلمان این مدارس باید در زمینه ی آموزش و رشته ی تدریس شان مدرک دانشگاهی، معمولاً لیسانس، داشته باشند و در طول دوره تدریس هم تحصیلاتشان را ادامه دهند. دانش آموزان دبیرستانی بر اساس علاقه و نیازهایشان برای دانشگاه، انتخاب واحد می کنند. بنا بر این، مثلاً در دبیرستان ما، حدود 12 کلاس جبر 1 با ظرفیت حدود 30 دانش آموز در هر کلاس به عنوان پیش نیاز دروس بالاتر ارائه می شود، اما فقط یک کلاس آمار پیش دانشگاهی آن هم به صورت اختیاری ارائه می شود.
همان طور که گفتم، کلاس ها به صورت مختلط تشکیل می شود، بنا بر این من باید سر کلاس همیشه مراقب حجابم باشم. خارج از کلاس هم وضع به همین صورت است، چون همکار مرد هم داریم. علت این اختلاط این است که در تاریخ آمریکا، دانش آموزان سیاه پوست جدا از سفیدپوستان و در مدارسی محروم تر درس می خوانده اند. البته همین الان هم در مدارس تبعیض وجود دارد و مدارس محله های فقیرنشین به خاطر این که مالیات کمتری می دهند، امکانات کمتری هم دارند. مدارس آمریکا علاوه بر آموزش خدمات دیگری هم ارائه می دهند. مثلا در مدرسه ی ما، 25 درصد دانش آموزان از صبحانه و ناهار رایگان بهره مند می شوند. بد نیست این را هم بدانید که از ابتدای تأسیس ایالات متحده، بحث جدایی دولت از کلیسا در کشور ما مطرح بوده است. این بدان معناست که تدریس آموزه های دینی، از جمله مسیحیت، در مدارس آمریکا ممنوع است. البته آداب و رسوم غیر دینی مربوط به تعطیلات مذهبی غالباً رعایت می شود.
چرا اسم معصومه را انتخاب کردید؟
به پیشنهاد یک دوست مسلمان پاکستانی تبار، نام همسر یکی از دوستانش را انتخاب کردم که در پاکستان به دست وهابیون به شهادت رسیده بود و امیدوارم که بتوانم به این اسم مسما ببخشم.