توفانی سهمگین سر تا سر دنیا را فرا گرفته و ستمکاران و ناسپاسان را به کام خود فرو برده بود. در میانه توفان، تنها پناه نجات، کشتی نوح (ع) بود که هر کس در آن بود، از آن توفان جان به در می برد و هر کس از آن روی برگردانده بود، حتی پسر نوح (ع)، غرقاب غضب الهی را برای خود می خرید. غربال خدا که به پایان رسید، ندای امرش در هستی پیچید: «های زمین! آب هایت را فرو ببر. و تو آسمان! دیگر نبار.» و آب فرو نشست و توفان به سرانجام رسید. دنبالم بیا...


موضوعات مرتبط:

الآن چند دقیقه است که از حرم امام رضا علیه‌السلام برگشته‌ام. جای همه‌تان خالی. راستش انتظار نداشتم صبح جمعه - که خواب، حسابی می‌چسبد - این همه همشهری را مشتاق زیارت آقای مهربانمان ببینم. استغفرالله ربی و اتوب الیه. می‌پنداشتم که دیگران، خواب نوشین بامداد را رها نمی‌کنند و ساعت‌های میانی روز زیارتی امام رضا علیه‌السلام را به زیارت اختصاص می‌دهند، اما خیل جمعیت پیاده و سواره در راه حرم، من را شرمنده‌ی خودبینی ناپسندم کرد.
دعای ندبه‌ی امروز حرم، خیلی رنگ‌وبوی بقیع داشت. به یاد همه‌تان بودم.
راستی! زیارت امروز از دور و نزدیک مستحب است. از این توفیق غافل نشوید. یک زیارت «امین الله» حداکثر یک ربع طول می‌کشد. التماس دعا.

چه کسی گفته خبرنگاری شغل سخت و زیان آور است؟ چنین مصاحبه هایی را هر روز به من بدهید؛ نه فوق العاده می خواهم، نه سختی کار.
با نومیدی دارم از اداره روابط بین الملل حرم امام رضا (ع) بیرون می روم که یکی از دوستان اداره می گوید بمانم. بیش از یک ساعت منتظر مصاحبه با جوانی مسیحی مانده ام که قرار بوده با دوست مسلمانش برای تشرف به اسلام به حرم بیایند. برنامه دارد لغو می شود که ناگهان خبر امیدوارکننده ای می رسد. دوستان هنوز مشغول پی گیری هستند که دو جوان با شکل و شمایل کاملاً ایرانی وارد اتاق می شوند. پس از چند دقیقه، جوانی که دو بسته پارچه سبز برای تبرک در دست دارد، سر صحبت را با من باز می کند و همان جوان مسیحی از آب درمی آید که قرار است شهادتین را بگوید. معلوم می شود این جوان - که گفته بودند خارجی است – هم وطن خودمان است که در کودکی به کشوری غربی رفته است. به خواست و تأکید خودش – به خاطر مسائل امنیتی - همه اینها را سربسته می گویم و با رضایت خودش، در این مصاحبه با اسم «رضا» از او یاد می کنم. دنبالم بیا...


موضوعات مرتبط:

بهره بردن از صفای این گوشه از گلستان حرم امام رضا (ع)، چشم و گوش و مشام ظاهری نمی خواهد. در هر قدم از رواق غدیر، عطر گل اخلاص و ارادت به امام رئوف (ع) به مشام می رسد و هر روز جمعی از شیفتگان گل روی عالم آل محمد (ص) در اینجا گرد می آیند تا چند برگ از گل های چهار گوشه ضریح آقایشان را به تبرک ببرند. برنامه اهدای گل و بخش عهده دار اجرای آن چه عنوان زیبایی دارد: «شمیم رضوان». دنبالم بیا...


موضوعات مرتبط:

مهم نیست که امام رضا (ع) را «آما ریسا» بگوید و همسرش تصحیح کند و او باز هم نتواند اسم امام را درست تلفظ کند. مهم نیست که تازه وارد است و هنوز به خیلی از آداب وارد نیست. مهم این است که امام رضا (ع)، دست «دانیل لیلیِگارد» سوئدی را گرفته و او را امسال دو بار به زیارت خود کشانده است. دانیل تازه مسلمان از حرم امام رضا (ع) بوی مکه را استشمام می کند و شاید این همان معنی «حج فقرا»یی است که همیشه با زیارت امام رضا (ع) در یادمان زنده می شود. دنبالم بیا...


موضوعات مرتبط:

سرانجام میلاد امام رضا علیه‌السلام فرا رسید. دیشب که در حرم افتخار نوکری و توفیق زیارت داشتم، می‌دیدم که گویا این‌همه زائر یک سال منتظر چنین شب و روزی بوده‌اند تا بیایند و با آقایشان درددل کنند. زیباترین صحنه‌ای که دیشب دیدم، نه چراغانی بود و نه طلاباران گنبد و گلدسته و ایوان و نه ... بلکه همین درددل کردن‌ها بود که به نظرم چیزی بالاتر از حاجت خواستن است. دیشب، شب ظهور معجزه‌ی مکرر آقا بود: که خسته و دل‌تنگ و دل‌شکسته بیایی و بانشاط و راضی و خوشحال برگردی. عیدتان مبارک. به یاد همه‌تان بودم و به نیابتتان به آقا سلام دادم.

پ.ن. صحنه‌های چراغانی اطراف حرم را اینجا و اینجا ببینید.

هر سال در ایام ولادت امام رضا علیه السلام، در حرم آقا صحنه هایی می بینی که دوست داری بایستی و ساعت ها تماشا کنی؛ دل هایی پاک که در درگاه امام مهربان حاجت های بزرگ و کوچک می خواهند و دست هایی کوچک که به دعا بلند می شوند. التماس دعا کوچولوها! (برای بزرگ نمایی روی عکس ها کلیک کنید.)

«شاهزاده خانم باش و برقص. ستاره باش و بدرخش. اما اگر قهقهه­ ی تحسین­ آمیز تماشاگران و عطر مستی ­آور گل­ هایی که برایت فرستاده ­اند، تو را فرصت هشیاری داد، در گوشه­ ای بنشین، نامه ­ام را بخوان و به صدای پدرت گوش فرا دار.»  دنبالم بیا...


موضوعات مرتبط:

هزاران قرآن و کتاب دعا امسال هم در دستان و بر سر زائران امام رضا علیه‌السلام قرار گرفتند و هم‌دم شب‌های قدرشان شدند. کتاب‌هایی که می‌بینید، آن‌هایی هستند که شب بیست‌وسوم را در حرم آقا احیا گرفتند. تا سال بعد، روزی که باشد که شب‌های قدرش را با این کتاب‌ها به سحر برساند.

امسال که گذشت، ولی جوان عزیزی که هنگام مراسم شب قدر داری یک ریز حرف می زنی! از سال بعد اگر خودت نمی خواهی از برنامه ها اسنفاده کنی، دیگران را محروم نکن.

امسال که گذشت، ولی آقایی که با وجود ازدحام جمعیت در حرم اصرار داری نمازهای مستحبی شب قدر را بخوانی! از سال بعد نمازها را در خانه یا مسجد محل بخوان و برای مردم مزاحمت ایجاد نکن.

امسال که گذشت، ولی خانمی که دیرتر به مراسم رسیده ای! از سال بعد، همان لحظه های باقی مانده را غنیمت بدان و به جای چند دقیقه ابراز تأسف و شرح مفصل دلایل تأخیر، بگذار دیگران از مراسم استفاده کنند.

امسال که گذشت، ولی آقایی که داری با صدای خش خش گوش خراش موبایل، همه را آزار می دهی! از سال بعد اگر صدای دعای جوشن کبیر به گوشت نمی رسد، کتاب دعا را بردار و خودت بخوان و از خیر گوش کردن دعا از رادیوی موبایل بگذر.

امسال که گذشت، ولی آقای مداح عزیزی که هر سال ملت را مجبور می کنی ده بند آخر دعای جوشن کبیر را ایستاده بخوانند! از سال بعد بیهوده مردم را به زحمت نینداز و در حرم امام رضا (ع) بدعت نگذار.

امسال که گذشت، ولی عزیزی که داری از مراسم شب قدر برمی گردی! از سال بعد سعی کن نصف شب برای مردم مزاحمت صوتی ایجاد نکنی، حتی با بلند کردن صدای مداحی ضبط ماشینت.

امسال که گذشت، ولی آقای نویسنده پر مدعا! از سال بعد در شب های قدر به جای پرداختن به عیوب دیگران، کمی هم به عیب های خودت فکر کن و در پی اصلاح باش.